Surabaya!

De treinreis naar Surabaya bedroeg ongeveer 3,5 uur. Eenmaal aangekomen op het station op zoek gegaan naar een taxi, Bendert en ik hadden immers afgesproken iets rustiger aan te doen. Alle goede voornemens vielen meteen in het water toen bleek dat de chauffeurs ons niet mee wilden nemen, aangezien het slechts een rit van 3 kilometer was. Toch maar wezen wandelen dus, en achteraf waren wij hier heel blij mee. Wat een geweldige wandeling was het! We liepen door soort van hutongs (straatjes waar mensen aan wonen, de huizen hebben wel een dak, maar geen zijmuur, dus je kijkt zo de woonkamers in). Allemaal enthousiast aan het groeten en Bendert uitnodigen om even wat te drinken bij hen. Hallo?! Ik sta er naast, maar nee, de Bendertwereld heeft geen plek voor een prinsesje. Ondanks dat ze fan van Bendert zijn en mij niet zien staan, moet ik wel zeggen: Wat zijn Indonesiërs toch ontzettend aardig! Dat valt ons deze reis echt op. Oke oke, stuk aardiger tegen Bendert dan tegen mij, maar Bendert is over het algemeen ook aardiger, dus dat accepteer ik dan maar.

Eenmaal aangekomen bij het hostel hebben we maar even noodlesoep op de kamer gegeten en daarna nog een rondje gelopen door de buurt op zoek naar een stalletje met vers fruit. Heerlijke fruitsalade gegeten en terug gegaan naar de kamer om te gaan tukken (was inmiddels kwart elf).

De volgende dag vroeg de wekker gezet en zaten dan ook om half zeven in de ochtend achter een bord dampende nasi. Heerlijk!
Allereerst zijn we richting een Kretek-fabriek gegaan. Daar konden we het museum bekijken en ook een kijkje in de fabriek nemen. De sigaretten werden met de hand gedraaid, wel met behulp van een band. Gemiddeld maakt een medewerker 4000 sigaretten per dag. Wij hebben het ook nog geprobeerd, maar als ze ons zouden aannemen werden het waarschijnlijk 4000 sigaretten per jaar.

De volgende activiteit was de hop on- hop off bus. I know, ontzettend toeristisch en minder ons ding. De Lonely Planet raadde echter deze (gratis) toer aan. Dus toch maar gegaan. De bus was omgebouwd zodat het op een tram leek en bood plaats aan 20 personen. Er waren 18 Indonesiërs en wij tweeën. De rit begon met het voorstellen van de gids. Toen hij zei dat hij Harry heet, schoot ik in de lach, daar is dus eindelijk Harry. Ondanks dat wij hem in Yogyakarta niet hebben ontmoet, zijn we blij toch eindelijk een Harry ontmoet te hebben.
Het leuke was dat er ontzettend veel informatie werd gegeven tijdens de rit. Allereerst zijn we langs de plek gereden waar vroeger een Nederlandse haven zat. Inmiddels was hier alleen nog maar een rivier en was er niets meer te zien van de vroegere haven. Vroeger was dit gebied opgedeeld in het westen en het oosten ten opzichte van de rivier. Aan de westkant leefden voornamelijk Europeanen en de oostkant bood plek aan de Aziaten. Op deze plek zijn de Nederlandse invloeden nog goed terug te zien in de bouwstijl. De gids kon ook nog de originele Nederlandse straatnamen noemen die nu veranderd zijn naar in Indonesische.

We vervolgden onze weg naar de Chinese wijk. We reden langs verschillende Chinese tempels en hebben een bezoek gebracht aan de Kong co Kong tik Cun Ong Temple. We vervolgden onze weg door het oude gedeelte van de stad en stopten bij een voormalige vestiging van de Nederlands-Indische Bank. Nu is de onderste etage van dit gebouw een museum, de tweede en derde etage huisvesten nog steeds een bank. Dit is inmiddels een Indonesische bank. Het museum zelf stelde niet zoveel voor. Wat wel leuk was voor ons om te zien waren de orginele brieven en obligaties, levensverzekeringspolissen en andere officiële documenten, welke allemaal in het Nederlands waren opgesteld. De rest van het museum behelsde vooral alle oude computers die ze in de loop der jaren hadden gebruikt. Niet echt interessant, echt niet. Wat wel heel erg leuk was is dat wij even naar boven mochten, want in het officiële bankgedeelte waren nog Nederlandse invloeden te zien. De binnenkant van het trappenhuis was geheel betegeld. In het tegelwerk waren verschillende afbeeldingen van Nederlandse steden te zien. Bijvoorbeeld: de drie kruisjes van Amsterdam, de ooievaar van Den Haag en ook het wapen van Rotterdam was te zien. Overigens was het wel grappig dat wij druk waren met fotograferen van de dingen die wij zagen, en de overige toer-genoten vooral foto's van ons aan het maken waren. Zo werd er tijdens een selfie van ons, door iemand anders een selfie gemaakt, met onze selfie op de achtergrond... Ja, lees die nog maar een keer na. Nog niet half zo akward als het feitelijke gebeuren...

We vervolgden onze weg door het oude centrum. Daarbij kwamen wij onder verschillende stadspoorten door, waarop draken (in 3D) waren afgebeeld. We begaven ons richting de islamitische wijk. Daar hebben wij de Masjid al Akbar bekeken. Deze moskee staat bekend als een van de modernste moskeeën van Indonesië.

Na de tour zijn we met ons tweeën richting een onderzeeër gegaan. Boys will be Boys…. Bendert vindt zo'n onderzeeër geweldig, en ach: ik stiekem ook. Als militair jurist moet je toch wel enige kennis hebben over militair materieel. :)
Het leuke hier was dat je overal aan mocht komen. We hebben de onderzeeër dan ook grondig bekeken en bevoeld. Aan de eind van de dag zijn we via verschillende wijken terug gewandeld naar ons hostel. Die avond zijn we over de markt gelopen op zoek naar een lekkere maaltijd. In Indonesië zijn verschillende kraampjes met eten. Veel locals halen hier hun eten. Naast een kraam ligt ook meestal een kleed, als je dan een bordje met eten heb besteld kun je plaatsnemen op het kleed en daar je bord leeg eten. Uiteraard moet je wel je schoenen uitdoen. Zo zit je dus tussen de locals de lekkerste maaltijden te verorberen. Ook na deze maaltijd weer een lekker stuk watermeloen gehaald.

De volgende dag zouden wij vroeg richting de volgende plek gaan. Om op tijd te kunnen zijn hebben wij bij de receptie alvast een taxi besteld voor 7.30 uur in de morgen. De volgende dag ging om 5.30 uur de telefoon. De receptie belde dat de taxi al klaar stond. Dat was wel heel erg vroeg, we zijn wel opgestaan en zaten wederom in de vroege ochtend achter een bord dampende nasi met tofu en knoflook.

Op naar de volgende plek!